Początki łączenia królików bywają trudne. Nowo poznane uszaki mogą być nieco nieśmiałe, mogą bać się siebie nawzajem i czuć się niepewnie w swoim towarzystwie. Rezydent, zamiast zaprzyjaźnić się z nowym towarzyszem, żeby obronić swoje terytorium, może rzucić się do ataku.
Tak to z naszymi podopiecznymi bywa, że jednocześnie są mocno terytorialne i stadne, potrzebują towarzystwa ale równie mocno mają potrzebę ochrony swojej przestrzeni.
Niektóre króliki potrzebują więcej czasu, żeby się poznać i zrozumieć, że nowa relacja jest dla nich bezpieczna.
Jedną z metod, które wykorzystuję w pracy z moimi podopiecznymi jest metoda połączona z budowaniem pozytywnych wzmocnień/ skojarzeń.
Pozytywne wzmocnienia – co to takiego?
Wzmocnieniem nazywamy działanie, które sprawia, że dane zachowanie będzie przez zwierzę powtarzane. Wyróżniamy dwa rodzaje wzmocnień:
- pozytywne wzmocnienie – polega na wprowadzeniu do środowiska bodźca, który wywoła odpowiednią reakcję.
- negatywne wzmocnienie – polega na usunięciu bodźca, co prowadzi do pożądanego efektu.
Przykłady:
- wzmocnienia pozytywne – może być to nagradzanie królika smakołykiem za wykonanie sztuczki, np. za stanięcie na łapkach. Kolejnym przykładem może być masaż, głaskanie, zabawka czy możliwość przebywania w naszej obecności.
- wzmocnienia negatywne – zwiększenie dystansu lub usunięcie ręki z klatki królika, który boi się człowieka, co sprawia, że zwierzę się uspokaja.
Wspólna zabawa i eksploracja otoczenia zacieśnia więzi, wzmacnia relację między królikami, daje poczucie sprawczości i poprawia samoocenę. Pozwala także rozładować nagromadzone emocje.
Króliki to zwierzęta stadne. Proces zaprzyjaźniania pomimo iż często jest trudny, jest także satysfakcjonujący. Końcowy etap, kiedy uszaki odpoczywają przy sobie, zaczynają sobie ufać i mogą pozwolić sobie na wspólny odpoczynek, daje opiekunom wiele radości.
Pozytywne wzmocnienia w procesie oswajania i zaprzyjaźniania królików
Metody pozytywne pozwalają na budowanie silnych, trwałych i stabilnych więzi między uszakami i ich opiekunami. Budują poczucie bezpieczeństwa. Z metod tych można także korzystać w procesie oswajania, nauce podnoszenia, w treningu medycznym i wielu innych sytuacjach.
Jak łączyć ze sobą króliki?
Jednym ze sposobów zaprzyjaźniania jest zastosowanie mediacji, podzielonych na etapy.
Etap 1: Spełnienie podstawowych potrzeb
Przed rozpoczęciem procesu należy upewnić się, że wszystkie potrzeby królików są zaspokojone.
Etap 2: Wymiana zapachów
Ten etap można realizować np. przez:
- zamienianie kocyków, bobków, zabawek
- tworzenie pozytywnych skojarzeń poprzez smakołyki czy głaskanie, w zestawieniu z zapachem drugiego królika
- na początku krótki czas, następnie stopniowe wydłużanie czasu ekspozycji.
Etap 3: Zamiana pomieszczeń
Może polegać na:
- zamianie klatek/kojców
- pozwalanie na kontakt na odległość z zapewnieniem schronienia
- stopniowym skracaniu dystansu między królikami.
Etap 4: Kontakt bezpośredni
Ten etap zaprzyjaźniania królików polega na pozwoleniu na interakcję w kontrolowanych warunkach. Można zapewnić uszakom ciekawe aktywności, dzięki którym będą mogły obniżyć napięcie emocjonalne związane z bliskością drugiego uszaka (jedzenie sianka, zabawa nową zabawką, obgryzanie kartonu). Możliwość przekierowania uwagi na aktywność zgodną z zachowaniami gatunkowymi (kopanie, chowanie się, gryzienie, eksploracja), pozwala królikom na odpoczynek w tej często niekomfortowej sytuacji. W naturalnych warunkach uszaki na początku obserwują się wzajemnie, zachowując dystans. Jest to ważny element w procesie zaprzyjaźniania.
Z przestrzeni, gdzie następuje kontakt między uszakami, należy usunąć przedmioty, o jakie króliki mogłyby się zranić.
Na późniejszym etapie, w celu wzmocnienia więzi między uszakami, rób im „sesje głasków”. Zbliż policzki obu królików do siebie i głaskaj oba uszaki na zmianę, mieszając zapachy. Zadbaj o jak najwięcej aktywności, które sprawiają uszakom przyjemność, żeby zestawić to uczucie z bliskością i zapachem drugiego królika.
Zabezpieczenie przestrzeni
Przed podjęciem próby bezpośredniego kontaktu, należy zadbać o kilka kwestii związanych z organizacją przestrzeni, w której będą zwierzaki. Po pierwsze – zapewnij sobie do nich swobodny dostęp. Przygotuj rękawice ochronne lub szufelkę do oddzielenia uszaków w razie konfliktu, Zorganizuj miejsce na „zestaw ratunkowy” (bandaże, plastry, środek do dezynfekcji). Gdyby zaszła taka potrzeba – przygotuj się na wizytę u weterynarza.
Bezpieczna przestrzeń jest ważnym elementem w procesie zaprzyjaźniania. Spójrz na zdjęcie. Zwróć uwagę na mowę ciała królików ze zdjęcia. Królik w kojcu podporządkował się, chce uniknąć konfliktu. Królik poza kojcem jest napięty, ma uniesiony ogonek, jest gotowy do przejęcia inicjatywy. Jest to sytuacja potencjalnie niebezpieczna. Gdyby nie było przegrody, doszło by do bójki. Dlatego tak ważna jest obserwacja i rozumienie mowy ciała królików w procesie zaprzyjaźniania.
Czy metoda pozytywnych wzmocnień w zaprzyjaźnianiu królików ma jakieś wad?
- Jest czasochłonna – proces może się znacznie wydłużyć
- Wymaga systematyczności – kluczowa jest konsekwencja
- Niesienie ze sobą ryzyko wzmocnienia niepożądanych zachowań, jeśli jest stosowana w nieodpowiedni sposób
- Może okazać się kosztochłonna – dłuższy czas łączenia może wpłynąć na wyższe wydatki (np. konsultacje behawiorysty)
Zaprzyjaźnianie królików – w skrócie
Istnieje wiele sposobów na zaprzyjaźnianie uszaków. Metodę należy dostosować indywidualnie do każdej pary. Nie wszystkie króliki zareagują dobrze na to samo podejście. Czasem konieczna jest praca z jednym osobnikiem przed rozpoczęciem procesu, szczególnie gdy wykazuje on agresję. Znajomość wad i zalet metody pozytywnych wzmocnień pomoże Ci podjąć świadomą decyzję o jej zastosowaniu dla Twojego przyszłego stadka. Więcej informacji o innych sposobach zaprzyjaźniania królików znajdziesz na stronie: kroliki.net
